Opereren!!

Maandagavond laat begon het te regenen en het blijft een beetje af en aan doorsudderen. In Nederland wordt je dagbesteding over het algemeen negatief beïnvloed door de regen, hier juist andersom! Het is heerlijk koel en voor het eerst sinds ik hier ben, zweet ik om 9 uur ’s ochtends nog steeds bijna niet!
In het busje gaan we op weg naar Mae La. Ons busje heeft ramen en zelfs airco. Het busje dat naar Wang Pha rijdt, is een meer traditioneel busje waar je je best voor moet doen om er niet uit te vallen...


In Mae La heeft Gabie al 1,5 liter vruchtwater afgetapt bij onze vaste klant... Het gaat nu wel heel erg snel, maar het kindje beweegt verder goed en ook de harttonen zijn goed. Afwachten dus...

Vandaag staat er 1 sterilisatie op het programma. Vorige week heb ik anaesthesist gespeeld in het donker, vandaag ben ik operatieassistent. Gabie maakt de buik open en zoek naar de eileiders die ik vervolgens “vakkundig” afbind met catgut (hechtdraad van kattendarm). Dit hechtdraad is super ouderwets en wordt in Nederland al heel lang niet meer gebruikt. Van het OLVG heb ik veel hechtdraad gekregen, maar dat proberen we alleen voor “moeilijke gevallen” te gebruiken zodat het niet te snel op gaat. Na de buikwond te hebben gehecht, zit mijn eerste sterilisatie er op en kom ik tot de conclusie: opereren is leuk!


Na de lunch probeer ik op de computer data in te vullen, maar word steeds afgeleid door de te lieve puppy’s van onze huishond “Dragon”. Hij heet eigenlijk anders, een of andere Birmese naam, die het meest weg heeft van Dragon, vandaar. Zijn vijf puppy’s: Spot-one, Spot-two, Spot-three, Sally en Browny lopen, je breekt je nek over ze, maar zijn ook wel heel lief!



Terwijl we op het punt staan om terug naar Mae Sot te rijden, komt een van de midwives naar ons toe met de mededeling dat onze patiënt van de vruchtwaterpunctie ineens veel bloed verliest. De buik voelt soepel, wat een goed teken is, maar de hartslag van het kindje is wel te hoog. Het zal toch niet waar zijn, dat het nu toch nog mis gaat na 32 weken intensieve controle en alle vruchtwaterpuncties die ze gehad heeft! We onderzoeken haar in de verloskamer en ze heeft inderdaad redelijk veel bloed verloren. Zo op het eerste gezicht is het niet duidelijk waardoor het komt. Haar vliezen zijn in ieder geval niet gebroken en dat is gunstig. Het enige wat we nu kunnen doen is afwachten en hopen dat het stopt met bloeden en de buik weer rustig wordt...

Morgen weer een dag!