maandag 3 mei 2010
Mourning Monday
Tja... het weekend was zo heerlijk en ontspannen dat ik echt even het gevoel had gewoon met vakantie te zijn!
Maar als je dan maandag weer naar het kamp gaat en hoort dat er twee baby's en een moeder zijn overleden, dat is gewoon real life hier! De moeder was pas 21 jaar en dit was haar eerste zwangerschap. Ze werd zondagnacht heel vroeg stuipend binnengebracht door familie. Ze had een hoge bloeddruk en vervolgens zwangerschapsvergiftiging. Iets wat relatief vaak voorkomt, ook in Nederland en goed te behandelen is. Maar als het uit de hand loopt kan je er epileptische insulten van krijgen (eclampsie heet dat) en als je die niet (op tijd) behandelt dan kan je er een hersenbloeding van krijgen bijvoorbeeld. Waarschijnlijk was dat bij dit meisje ook het geval. Ze werd binnengedragen door familie, maar de medicijnen hielpen niet en binnen anderhalf uur was ze overleden. Haar kindje, ze was 8 maanden zwanger (36 weken), is ook overleden. Dit is enigszins onoverkomelijk aangezien het enige wat de baby nog kan redden is om binnen enkele minuten na het overlijden van de moeder via een keizersnede het kind eruit te halen. Dat lukt helaas bijna nooit... Dit drama speelde in Wang Pha, waar ik vorige week was. Dat is geen vluchtelingenkamp maar een ziekenhuisje op de grens met Birma waar mensen uit Birma naar toe kunnen komen en Birmese migranten die illegaal in Thailand wonen ook naartoe kunnen komen. Ik heb geen idee hoe lang het geduurd heeft voor dit meisje om van haar hutje naar het ziekenhuisje te komen, maar immens triest is het in ieder geval.
Onderweg naar Mae La vertelde de kinderarts Claudia dat gisteren een kindje is overleden die ogenschijnlijk gezond geboren is. Binnen een paar dagen werd ze geel en moest ze daarvoor onder de UV lamp (fototherapie). Dit is iets heel standaards wat in Nederland vaak gebeurt en ook in Mae La regelmatig voorkomt. Er zijn twee couveuses met een lamp erin dus er kunnen twee kinderen tegelijkertijd deze therapie krijgen. Voor dit kindje was de lamp helaas niet genoeg. De volgende stap is wisseltransfusie. Dit houdt in dat al het bloed van het kindje wordt vervangen door nieuw bloed van een donor. Het probleem is namelijk dat een bepaalde afvalstof zich in het bloed ophoopt omdat de lever het nog niet helemaal aankan om alles op te ruimen. Door nieuw bloed te geven, worden alle afvalstoffen verwijderd. Het probleem is, dat wisseltransfusie hier niet kan... Dus de afvalstoffen blijven zich ophopen en tasten op een gegeven moment de hersenen aan wat uiteindelijk tot de dood leidt. Het komt niet vaak voor hier in Mae La, wellicht 5-10 kindjes per jaar, maar hoe dan ook ontzettend verdrietig.
De dag verliep verder druk maar goed en zonder veel problemen, maar als zoiets gebeurt zoals ik net heb beschreven is iedereen even van slag.
De foto's geven een beetje een betere indruk van de omvang van en bergachtige omgeving rond het Mae La camp.
Morgen blijf ik voor het eerst slapen in Mae La, ik ben benieuwd wat voor ervaringen ik dan ga opdoen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten