Eindelijk weer Mae La!

Terug van weggeweest was ik in Mae La vandaag.
Verschillende midwives vroegen hoe het ging en hadden gehoord dat ik ziekig was geweest. En vooral de jonge midwives vroegen meteen of ik dan vanavond bleef slapen, want ze hadden zich er zo verheugd!
Volgende week blijf ik twee nachten slapen in Mae La en dan neem ik ook mijn laptop mee zodat we (als het rustig is) een filmpje kunnen kijken. Toen ik ze dat vertelde, vonden ze het helemaal super! Ze hebben al een film uitgezocht "the vampire", een of andere doodenge film maar, zo zeiden ze: "the actor is velly handsome"!
Ook vroegen ze of ik foto's had van Nederland, want ze zijn zo benieuwd. Dus iedereen die nog een mooie typisch Nederlandse foto heeft (fietsen, koeien, Volendam, Amsterdam in de sneeuw, etc.), graag naar mij mailen, want ik heb op mijn laptopje erg weinig Nederlandse foto's!

(op de foto Siguwah, midwife assistent, en ik)

Omdat het kamp "tijdelijk" is, volgens de Thaise overheid, mag er niets blijvends worden gebouwd, dus ook niet met beton gebouwd worden, alleen met bamboe. Het kamp is gelegen over een bergachtig gebied met als middelpunt een dal waar een marktje is. Van alle kanten van het kamp leiden zandweggetjes naar beneden. Je kan je voorstellen dat in het regenseizoen de zandweggetjes in modderstromen veranderen en de wegen onbegaanbaar worden, maar beton is verboden.
Op de een of andere manier heeft de SMRU (de organisatie waar ik voor werk) het voor elkaar gekregen om de operatiekamer en de verloskamer van beton te laten maken. Dit is toch wel een minste vereiste zou je zeggen, maar bij hoge uitzondering mocht het dan toch van de Thaise regering.
(de verloskamer)

Tot onze verbazing kwamen wij vandaag in Mae La aan en werd de "hoofdweg" opgevuld met steentjes en daarna met beton opgehoogd! Geen idee hoe ze het voor elkaar gekregen hebben, maar het is een enorme vooruitgang! Kindertjes klein en groot liepen met emmertje en zakjes vol steentjes af en aan om de gaten te dichten zodat daarna het cement erop gestort kon worden. Dit cement storten ging overigens ook gewoon met de hand... Door de hitte droogt het cement snel in en zal er denk ik dit weekend al overheen gelopen kunnen worden.

De afdeling was rustig vandaag, de verloskamers daarentegen niet! In totaal heb ik vandaag twee volledige bevallingen kunnen observeren voor mijn onderzoek. Dit kwam goed uit aangezien ik toch wat vertraging heb opgelopen de afgelopen week.
Heel bijzonder om te zien hoe elke bevalling uniek is en in elke cultuur een andere betekenis heeft, maar het toch elke keer weer een wonder is als er een gezond kindje geboren wordt en moeder vol geluk naar haar kindje kijkt.
Een van de grootste verschillen tussen de barende vrouw hier en in Nederland is dat ze onopgemerkt aan het baren zijn. Je hoort ze niet en ze wandelen gewoon wat en af en toe staan ze even stil (tijdens een wee), that's all!
De begeleiding is heel intensief, zowel van de midwives als van familie. Voor een groot deel komt dat wel overeen met Nederland, net als de aanmoedigingen tijdens het laatste stukje. In Nederland proberen we gericht aan te moedigen en niet met z'n allen tegelijkertijd. In Mae La stonden ze vandaag met z'n vijven te roepen "tjoe, tjoe, tjoe, tjoe!", dat betekent pers, pers, pers, pers. Wat nog een groot verschil is met Nederland, is dat wij op het einde roepen: "zuchten, zuchten, zuchten", om de schade bij de vrouw zo veel mogelijk te voorkomen. Het principe van zuchten, hebben ze hier alleen nog niet meegekregen. Geluk bij een ongeluk, heb ik veel hechtdraad meegenomen.... Maar al met al, is het in elk land hetzelfde en wordt er gestreefd naar een goede bevalling met een gezonde moeder en gezond kind.
De kindjes worden helemaal ingepakt in katoenen lappen en daarna aan moeder gegeven.


Tijdens de lunch werd ik verblijd met een te schattig nieuwe accessoire: browny, de puppy. Of althans, zijn Birmese naam klinkt als "browny"... Ik zou hem zo mee naar huis willen nemen!


Eenmaal weer thuis begon het opeens enorm te donderen en te bliksemen, zou dan toch eindelijk echt de regentijd gaan aanbreken? Helaas bleef het bij donder en bliksem, geen drupje regen in Mae Sot, maar wel een prachtige zonsondergang!